Chronologia życia św. Stanisława – Parafia św. Stanisława Biskupa i Męczennika

Chronologia życia i świętości Biskupa Krakowskiego, Stanisława ze Szczepanowa.

1030	Prawdopodobna data urodzin św. Stanisława, syna Wielisława i Bogny (wg. przekazu „Żywot św. Stanisława” napisanego przez dominikanina, Wincentego z Kielc, ok. 1240 roku)
1050	Przypuszczalna data wstąpienia Stanisława do krakowskiej szkoły trywialnej – trivium oznacza kształcenie według wzorów z kultury antycznej i według tego wzoru dzieliło ją na trzy działy: pierwszy był nauką gramatyki, kształcący w języku łacińskim; drugim retoryka, czyli nauka umiejętności literackiej wymowy i pisma; trzecim dialektyka kształcąca w logicznym rozumowaniu.
? – ??	Pomiędzy rokiem 1061 a 1071 prawdopodobny pobyt na studiach w Leodium (Liege) w Belgii. Ośrodek Leodyjski jako pierwszy rzucił hasło zupełnej niezależności Kościoła od władzy świeckiej i absolutnej jego wolności. Ideę tę przejął kleryk Hildebrand, który później jako papież Grzegorz VII odmówił panującym prawa inwestytury biskupów przez podanie pierścienia i pastorału.
1071	Bolesław Śmiały powołał księdza Stanisława na stolicę krakowską.
1072	Konsekrowany w 1072 roku w Kolonii, przez arcybiskupa św. Anno, biskup Stanisław objął opiekę duszpasterską nad wielkim obszarem diecezji krakowskiej. Terytorium jej wynosiło 55 000 km². W granicach ówczesnej Polski żyło około milion ludzi, z tego nowy biskup miał pod swoją opieką duszpasterska najwyżej około dwieście tysięcy diecezjan.
1074	Św. Stanisław jako kierownik kancelarii królewskiej zredagował i wspólnie z królem wysłał list do papieża Grzegorza VII, przedstawiający stosunki kościelne w Polsce z prośbą o ich uregulowanie.
1076	Koronacja Bolesława Śmiałego na króla Polski. Było to możliwe po restauracji metropolii gnieźnieńskiej i porozumieniu zawartym z papieżem Grzegorzem VII, do którego doszło po liście papieża Grzegorza VII z dnia 20 kwietnia 1075 roku i prawdobodobnym pobycie w Polsce legatów papieskich
1079	Śmierć Świętego Stanisława Biskupa Męczennika. Według wszystkich świadectw epoki, stało się to 11 kwietnia 1079 r., podczas Mszy św. w kościele na Skałce w Krakowie. W 1963 r. ówczesny biskup krakowski Karol Wojtyła podjął decyzję o przebadaniu zachowanej czaszki św. Stanisława. Zadanie zlecono specjalistom z dziedziny medycyny sądowej – prof. Janowi Olbrychtowi i dr. Marianowi Kusiakowi. Podczas szczegółowych oględzin stwierdzili oni, że relikwia należała do mężczyzny liczącego ok. 40 lat. Uczeni zidentyfikowali ślady po siedmiu cięciach miecza. Największe z nich miało 4,5 cm długości i zagłębiło się w kość na głębokość ok. 6 milimetrów. Na podstawie analizy śladów na czaszce badacze odtworzyli przebieg zdarzeń. Biskup został zaatakowany od tyłu, z prawej strony. Po pierwszym ciosie w głowę przewrócił się, a wówczas posypały się na niego dalsze uderzenia. Potwierdza to opis zbrodni, jaki znajdujemy w dziele bł. Wincentego Kadłubka. Zadanie pierwszego ciosu w tył głowy wskazuje, że zabójca mógł znienacka zaatakować kapłana, podczas gdy ten zwrócony był twarzą do ołtarza i odprawiał Mszę św.
1088	Krakowski biskup Lambert przenosi relikwie św. Stanisława z kościoła na Skałce, gdzie znajdowały się od chwili Jego pogrzebu, do katedry wawelskiej.
1253	Kanonizacja Św. Stanisława. Kanonizacja odbyła się w Asyżu 17 września 1253 roku, dokonana przez Papieża Innocentego IV. Następnego roku w dniu 8 maja odbyła się po raz pierwszy uroczystość św. Stanisława, którą odprawiamy aż do dnia dzisiejszego.